Wandelen is de haast uit je hoofd halen!
Labyrint
Heb je het verlangen om te dwalen
in je eigen labyrint
Van buiten naar binnen
Ben je nieuwsgierig
wat je daar vindt?
Of blijf je liever buiten,
ben je bang voor de pijn,
is er de ontkenning
wil je er eigenlijk niet zijn?
Geef je over
aan de STILTE
Geef je over aan het LICHT.
Laat je maskers vallen.
Toon je ware gezicht.
Voel hoe je wordt gedragen
als een golf in de zee
Voel hoe je met alles bent verbonden
en stroom, stroom mee.
Annemarie van Krugten
Levenskunst
'Wat we willen:
Momenten
Van helderheid
Of beter nog: van grote
Klaarheid
Schaars zijn die momenten
En ook nog goed verborgen
Zoeken heeft dus
Nauwelijks zin, maar
Vinden wel
De kunst is zo te leven
Dat het je
overkomt
Die klaarheid, af en toe'
Martin Bril
Reis zonder landkaart
Durf te beginnen aan de langste reis
in een
mensenleven, van je hoofd naar je hart.
Ga de confrontatie aan
met weggestopte herinneringen en angsten,
vertrouw alleen je hart
als je de nacht ingaat
en de schaduwen van je leven onder ogen ziet en uit het donker tevoorschijn
haalt.
Ontdek dat al je verdriet wordt genezen, al de angst van je weggenomen,
en je fantasie weer alle ruimte krijgt, door de tedere kracht van de liefde.
Je hart wordt weer een veilige plaats van geluk en schoonheid,
van stil en
verborgen verlangen
naar het moment dat je ziel vleugels krijgt.
David Hodges
(trappist van de abdij op Caldey Island)
Vertaald door Leo Fijen
De natuur haast zich niet en
toch bereikt ze alles.
-Lao Tse-
Vertraag
Vertraag
Vertraag je stap
Stap trager dan je hartslag vraagt
Verlangzaam
Verlangzaam
Verlangzaam je verlangen
En verdwijn met mate.
Neem je tijd
En laat de tijd je nemen
Laat
-Leonard Nolens-
Er is geen weg
Reiziger, de weg,
dat zijn jouw sporen, en niets anders.
Reiziger, er is geen weg,
de weg
maak je zelf, door te gaan.
Door te gaan maak je de weg
en als je achterom kijkt,
zie je het pad dat je nooit meer zult betreden.
Reiziger, er is geen weg
alleen het kielzog in de zee.
~ Antonio Machado ( 1875 – 1939)
Blijf lopen
Blijf lopen
al ga je nergens heen.
Probeer niet in de verte te zien.
Daarvoor zijn we niet gemaakt.
Blijf in beweging in jezelf,
maar pas op!
Angst wijst je een pad.
Laat het links liggen.
Liefde is in essentie niet op iemand gericht.
Het meest bevredigende werk heeft geen doel.
Kon ik mijn slimheid maar opgeven
Dat zou nog eens slim zijn!
-Rumi-
Wandelen
Wie wandelt, wandelt nooit alleen.
altijd zijn er wel vogels, altijd de wind
of de waterstromen,
de bronnetjes soms
of passanten.
Altijd zijn er de bomen
en de wolken die je groeten
of de strakke blauwe hemel.
En de zijwegen en kruispunten
die vragen om een keuze.
Altijd zijn er je gedachten
die meetrekken als engelen
of als duivels, die je plagen.
Alleen wandelen bestaat niet.
Wandelen brengt je ook altijd weer
op je innerlijke weg
en brengt je thuis.
(Marinus van den Berg)
Some beautiful paths can't be discovered without getting lost.
~ E. Ozan
Onze diepste angst is niet dat we ontoereikend zijn.
Onze diepste angst is
dat we oneindig machtig zijn.
Het is ons licht, niet onze duisternis
waar we het allerbangst voor zijn.
We vragen ons af:
Wie ben ik dat ik briljant, buitengewoon aantrekkelijk, getalenteerd en geweldig zou zijn?
Maar waarom eigenlijk
niet?
Je bent toch een kind van God?
Je moet je niet kleiner voordoen dan je bent
opdat de mensen om je heen zich vooral niet onzeker zouden gaan voelen.
We zijn geboren om de luister van God uit te dragen die in ons woont.
Niet slechts in enkelen van ons, maar in ons allemaal.
Als wij ons licht laten schijnen, geven we anderen onbewust toestemming om dat ook te doen.
Als wij bevrijd zijn van onze eigen angst, bevrijdt onze aanwezigheid automatisch anderen.
Inaugurele rede Nelson Mandela
Oración de quietud (Het stille gebed)
Een zaal vol mensen,
Vol eigen vragen: wie te zijn, wat te doen?
Hoe zie ik aan over vernedering?
Hoe kan ik horen in gebed?
Hoe kan ik zijn in relatie?
Uw vraag is de mijne -
Ik herken de gebrokenheid,
De mens die, niet thuis zijnde,
Vraagt -
Het eenzame gebed.
En toch -
Daar is dan ook
Het stille gebed
Dat wat bidt in mij.
Hoe klonk dat in Teresa,
Hoe klinkt dat in u,
In mij?
Ik herinner mij die dag,
Hij duurde jaren -
Het leek zo onontkoombaar
Dat ik de rest van mijn leven
In duisternis en depressie
Zou zijn.
Vanuit elke hoek
In mijn myriadische geest
Klonk een wild gebed
Van duizend stemmen
De een nog luider en vertwijfelder
Dan de andere:
Ik wist immers
Hoe mijn leven moest zijn?
Duisternis zwol aan
Een huizenhoge angst om te sterven
Weg te geraken,
Uit mijn geest
En dan niemand meer
Te kunnen zijn.
Duisternis zwol aan
Totdat duisternis alles was
Wat er was.
Toen, in mijn wilde gebed -
Een moment van stilte:
Mocht het zo zijn
Dat het mijn lot is in duisternis te verkeren -
Ben ik dan bij machte
Om dat lot te keren?
En ik wendde mij toe
Naar mijn duisternis, allerdiepste doodsangst
Viel in de put,
De dood in mijn leven
Die klaarblijkelijk mijn leven
moest zijn.
Diep viel ik,
Naar binnen toe
Door de barrière
Van mijn angst,
De door mij gedachte dood.
Vele handen
Droegen mij naar omlaag
De diepste diepte in.
Tot het niet langer donkerder werd
Maar licht.
Een stem klonk,
Die geen stem was:
Dochter, hier ben ik
En ik heb jou altijd
Zo liefgehad.
Nooit ben jij hier
Niet geweest
Nooit heb ik jou
Niet gekoesterd
Nooit heb ik jou niet
In mijn armen gehad.
En ik huilde, hete tranen
Omdat ik niet wist,
Nooit geweten had
Hoe het was om niet thuis te zijn.
Ik was thuis, welkom geheten
Terugontvangen in mijn eigenste huis.
Daar te zijn -
Diepste liefde,
Het stilste gebed.
Een fluistering,
Vlinders gedragen
Door de zachtste wind.
Te voelen hoe
Het vlees van mijn vingertoppen
Bidt
En hoe de zee en de eeuwige sterren
Bidden
Hoe elke relatie
Tot een gebed, tot schoonheid
Wordt
Hoe alles tot
Gebed vergaat.
Maar ook: opgeroepen, aangezet
Om naar buiten te gaan
Nimmer was mijn thuis
Bedoeld om bestemming te zijn
Bestemming was
Om breekbaar te zijn als geschapen mens
Doorheen de breuken
Valt het licht dat schijnt.
Zo gebroken, de menselijke stem.
Zo gebroken, die stem van mij.
En toch: daar in overgave
Beschikbaar te zijn
Voor die oproep:
Spreek met mijn stem.
Om dan anderen
Te mogen ontmoeten
Sprekend, stamelend,
Vragend, soms schijnend
Vol van het schoonste licht.
DAAR vind ik moed.
Uw vragen, menselijke kwetsbaarheid
En onvergelijkbare schoonheid
Daarin is het
Dat ik mijn stem vind,
Woorden vind
Voor dat wat in mij fluistert.
God zij met u.
Eenvoudig voortgaan
'Moed houden', zei iemand, 'eenvoudig voortgaan
als je kunt,
En als je niet kunt, niet meer kunt,
wachten;
of uitrusten bij een vriend,
als die er is.
En als die er niet is,
toch wachten;
- dan maar alleen -
wachten tot het weer gaat:
straks.
Eenvoudig voortgaan; de weg nemen
zoals die komt
met z'n voors en tegen;
je oog helder als een
lamp
die je lijf verlicht.
Doen wat ter hand is.
Antwoorden geven als die er zijn.
En intussen voelen
de tik van je stok:
niet te veel omzien
- een enkele keer soms
want de weg gaat dwars door je hart -
niet te
veel omzien,
en niet te veel ook vooruit.
Eenvoudig voortgaan en weten:
deze weg is niet alles,
en is niet van deze wereld alleen.
De wolken zien die aandrijven
uit eeuwige verten
- wie trok
er hun grens? -
en je hart voelen inkloppen
op de eeuwige heuvels
- wie heeft ze gegrond? -
en van de dingen
de stille kant zien,
waar ze grenzen aan Hem.
Eenvoudig
voortgaan als je kunt,
En als je niet kunt, niet meer kunt, wachten;
of uitrusten bij een vriend, als die er is.
En als die er niet is, toch wachten; dan maar alleen, wachten tot het weer gaat.
Herman Andriessen
in de natuur met beide benen stevig op de grond
in gezelschap van een ander
in het teken van de Ander
Wandelen…
met open ogen
met open oren
met een ontvankelijk hart
Wandelen…
is vertragen
is vereenvoudigen
is verdichten van ervaringen
Wandelen…
is loslaten
is verstillen
is vertrouwen
Wandelen…
leidt op een natuurlijke wijze tot verwondering en dankbaarheid
leidt tot het besef van verbondenheid met alle schepselen en de Schepper
leidt tot het activeren
van jouw verbeelding
Wandelen…
is de haast uit je hoofd halen
is het natuurlijke tempo van de ziel volgen
is open komen voor wat er zich in het hier en nu aandient
… en als het ons gegeven wordt onderweg misschien iets van de Ander ervaren
Een wens voor jou in drie dimensies:
Vrede met wat was
Vreugde met wat is
Alle goeds voor de toekomst
(Marijn van Zon)
Uit de rat-race
Vertraag
Sta stil
laat haast achterwege
adem aandachtig jouw bestaan
In
Amande de Vries
Naar buiten geroepen
Ik trek mijn wandelschoenen aan
pak mijn rugzak
maak thee en brood klaar
neem afscheid
van thuis
van wat me lief is geworden.
Ik ben bang
voor het onbekende
schrik terug voor de uitdaging
twijfel
aan de weg
ik mis landkaarten
en wegwijzers.
Zomaar
op pad gaan
op uw woord
de stad achter mij laten
bereid zijn
de weg met U te gaan.
Angst
onmacht
wanhoop
en toch ook vertrouwen
een heel groot vertrouwen
en protest en overgave.
Ik geef me aan U
ik ga met U
ik laat los en
hou me vast aan U
ik doe mee
en laat los.
Ik ben bereid
omdat Gij me vasthoudt
Ik ben bereid
omdat Gij me roept
(Anselm Grün)
Reizen
Reizen is geen vrijetijdsbesteding.
Reizen is een manier van leven.
Voor mij is het belangrijkste; het reizen op paden die hart hebben.
Zo reis ik, en de enige zinvolle uitdaging is om die in haar volheid te volbrengen.
Zo reis ik, kijken, kijken, ademloos kijken.
Henk de Velde
De kunst van leven
Iedere
Dag weer
Sterker, kwetsbaarder, ouder
Vallen, opstaan, herhalen, verdwalen
Inzicht
(Amanda de Vries)
Loslaten
Om los te laten is liefde nodig.
Loslaten betekent niet dat ’t me niet meer uitmaakt, Het betekent dat ik het niet voor iemand anders kan oplossen of doen.
Loslaten betekent niet dat ik ‘m smeer, Het is het besef dat ik de ander ruimte geef.
Loslaten is niet het onmogelijk maken, Maar het toestaan om te leren van menselijke consequenties.
Loslaten is machteloosheid toegeven, Hetgeen betekent dat ik het resultaat niet in handen heb.
Loslaten is niet proberen om een ander te veranderen of de schuld te geven. Het is jezelf zo goed mogelijk maken.
Loslaten is niet zorgen voor, maar geven om.
Loslaten is niet oordelen, maar de ander toe te staan mens te zijn.
Loslaten is niet in het middelpunt staan en alles beheersen, Maar het anderen mogelijk maken hun eigen lot te bepalen.
Loslaten is niet anderen tegen zichzelf beschermen, Het is de ander toestaan de werkelijkheid onder ogen te zien.
Loslaten is niet ontkennen, maar accepteren.
Loslaten is niet alles naar mijn hand zetten, maar elke dag nemen zoals die komt. En er mezelf gelukkig mee prijzen.
Loslaten is niet anderen kritiseren of regulieren, Maar te worden wat ik droom te zijn.
Loslaten is niet spijt hebben van het verleden, Maar groeien en leven voor de toekomst.
Loslaten is minder vrezen en meer beminnen.
- Nelson Mandela –
De Tulp
De tulp zoekt de roos in zichzelf
alvorens te willen bloemen.
De hang van haar bladeren
snijdt het hart van de verzorger.
Ligt het aan het licht?
Is de bodem wel rijk genoeg?
Moet ze nog wat water?
De tulp vindt de tulp in zichzelf
en bloemt.
Jan Somers
Love After Love
The time will come
when,
with elation
you will greet yourself arriving
at your own door, in your own mirror
and each will smile at the other’s welcome,
and say, sit here. Eat.
You will love again the stranger who was your self.
Give wine.
Give bread. Give back your heart
to itself, to the stranger who has loved you
all your life, whom you ignored
for another, who knows you by heart.
Take down the love letters from the bookshelf,
the photographs, the desperate
notes,
peel your own image from the mirror.
Sit. Feast on your life.
Derek Walcott
De herberg
Dit mens-zijn is een soort herberg
Elke ochtend weer nieuw
bezoek.
Een vreugde, een depressie, een benauwdheid,
een flits van inzicht komt
als een onverwachte gast.
Verwelkom ze; ontvang ze allemaal gastvrij
zelfs als er een menigte
verdriet binnenstormt
die met geweld je hele huisraad kort en klein slaat.
Behandel dan toch elke gast met eerbied.
Misschien komt hij de boel ontruimen
om plaats te maken voor extase…….
De donkere gedachte, schaamte, het venijn,
ontmoet ze bij de voordeur met een brede grijns
en vraag ze om erbij te komen zitten.
Wees blij met iedereen die langskomt
de hemel
heeft ze stuk voor stuk gestuurd
om jou als raadgever te dienen.
-Rumi-
De uitnodiging
Ik wil niet weten waar je woont en hoeveel geld je hebt.
Ik wil weten of je kunt opstaan na een nacht van verdriet en wanhoop, vermoeid en gesloopt tot op het bot, en voor de kinderen doet wat nodig is.
Het interesseert me niet wie je kent, of hoe je tot hier gekomen bent.
Ik wil weten of je met mij midden in het vuur wilt staan, zonder terug te deinzen.
Het interesseert me niet waar of wat of met wie hebt gestudeerd.
Ik wil weten wat jou staande houdt, van binnenuit, wanneer al het andere wegvalt.
Ik wil weten of je alleen met jezelf kunt zijn en of je op die eenzame momenten wérkelijk op je eigen gezelschap gesteld bent.
Oriah Mountain Dreamer
Thuiskomen betekent verdergaan
Erken-
Veranderd kom je thuis
Vol persoonlijke ervaringen
ben je niet meer dezelfde
die vertrokken is,
Maar de mensen
vele vragen en problemen
de verwachtingen
de eisen
zijn gebleven
Gebruik je nieuwe kans
om oude dingen opnieuw te zien
je nieuwe ervaringen te vertrouwen
moedig nieuwe wegen in te slaan
Langzaam is meestal sneller
Tijd nemen om tijd te hebben
Minder is meer
Alleen veranderen wat ik wil
Op mijn gevoel vertrouwen
Op een goed einde vertrouwen
Ontdek –
Alleen in het verdergaan
geduldig, stap voor stap
blijf je in het spoor
openen zich nieuwe mogelijkheden
vind je de zin van jouw leven
Want de eigenlijke pelgrimstocht
is jouw leven van alledag
Peter Miller
Je wensen zijn het voorgevoel van waartoe je werkelijk in staat bent.
Elke ontmoeting is een grenssituatie waarin men tegelijk zichzelf blijft en zichzelf overschrijdt.
Er bestaat geen slecht weer, alleen ongeschikte kleding.
Wie onderweg is, vernieuwt zich met elke stap. (Drukpa Rinpoche)
Lessen komen niet eerder dan dat je er klaar voor bent, en als je op de tekenen let, zul je alles leren wat nodig is voor de volgende stap. (Paulo Coelho)
Wie wil zoekt mogelijkheden, wie niet wil zoekt een reden.
Op de plaats waar alle wegen eindigen, begint een andere reis (Christiane Singer).
Zelfs een weg van duizend mijl begint met één enkele stap (Oosterse wijsheid).
Als je dènkt dat je er bent, ben je er net niet.
Niet het vallen is erg, maar het blijven liggen waar je gevallen bent.
Je hebt niet verloren als je opgeeft, maar wanneer je nooit geprobeerd hebt.
Als ik het even niet meer weet ... doe ik altijd een stapje vooruit (Loesje)
De enige manier om te komen waar je wilt zijn, is te zijn waar je bent.
Alles ligt op loopafstand als je tijd genoeg hebt. (Steven Wright, stand up comedian)
En desnoods verzint u een file, want u kunt niet terugkomen van een reis zonder gruwelverhalen. (Vrij Nederland)
Alles wat je thuis laat is mooi meegenomen.
Er moeten mensen zijn
die zonnen aansteken,
voordat
de wereld verregent.
Mensen die zomervliegers oplaten
als het ijzig wintert,
en die confetti strooien
tussen de sneeuwvlokken.
Die mensen moeten er zijn.
Er moeten mensen
zijn
die aan de uitgang van het kerkhof
ijsjes verkopen,
en op de puinhopen
mondharmonika spelen.
Er moeten mensen zijn,
die op hun stoelen gaan staan,
om sterren op te hangen
in de mist.
Die lente maken
van gevallen bladeren,
en van gevallen schaduw,
licht.
Er moeten mensen zijn,
die ons verwarmen
en die in een wolkenloze hemel
toch in de wolken
zijn
zo hoog
ze springen touwtje
langs de regenboog
als iemand heeft gezegd:
kom maar in mijn armen
Bij dat soort mensen wil ik horen
Die op het tuinfeest in de
regen BLIJVEN dansen
ook als de muzikanten al naar huis zijn gegaan
Er moeten mensen zijn
die op het grijze asfalt
in grote witte letters
LIEFDE verven
Mensen die namen
kerven
in een boom
vol rijpe vruchten
omdat er zoveel anderen zijn
die voor de vlinders vluchten
en stenen gooien
naar het eerste lenteblauw
omdat ze bang zijn
voor de bloemen
en bang zijn voor:
ik hou van
jou
Ja,
er moeten mensen zijn
met tranen
als zilveren kralen
die stralen in het donker
en de morgen groeten
als het daglicht binnenkomt
op kousenvoeten
Weet
je,
er moeten mensen zijn,
die bellen blazen
en weten van geen tijd
die zich kinderlijk verbazen
over iets wat barst
van mooïgheid
Ze roepen van de daken
dat er liefde is
en wonder
als al die anderen schreeuwen:
alles heeft geen zin
dan blijven zij roepen:
neen, de wereld gaat niet onder
en zij zien in ieder einde
weer een nieuw begin
Zij zijn een beetje clown,
eerst
het hart
en dan het verstand
en ze schrijven met hun paraplu
I love you in het zand
omdat ze zo gigantisch
in het leven opgaan
en vallen
en vallen
en vallen
en OPSTAAN
Bij
dát soort mensen wil ik horen
die op het tuinfeest in de regen BLIJVEN dansen
ook als de muzikanten al naar huis zijn gegaan
de muziek gaat DOOR
de muziek gaat DOOR
en DOOR
~* TOON *~
Begeerte, verlangen, gehechtheid en onthechting
Als we aan anderen gehecht zijn, geven we vooral om hen omdat ze ons behagen: ze geven ons cadeautjes, prijzen ons, helpen en steunen ons, etc. We overschatten vaak ook hun goede eigenschappen, en we denken dus dat zij beter zijn dan ze werkelijk zijn. Wat we gewoonlijk liefde noemen is meestal vooral gehechtheid. Wanneer ze niet aan onze verwachtingen voldoen en ons bijvoorbeeld niet voldoende aandacht geven, voelen we ons gekwetst, teleurgesteld en we besluiten mogelijk zelfs de vriendschap te beëindigen.
Maar bij ware liefde (zoals het woord in het boeddhisme gebruikt wordt) geven we om de ander en willen we dat ze gelukkig zijn, niet alleen omdat ze ons ego strelen en tegemoet komen aan onze verlangens, maar gewoon omdat ze bestaan en ook recht op geluk hebben. Echte liefde verwacht niets terug. We accepteren anderen om wie ze zijn en proberen hen te helpen, het maakt ons niet uit of we al dan niet voordeel hebben bij de relatie. Ware liefde is niet jaloers of bezitterig, maar eerder onpartijdig. Echte liefde kunnen we delen met alle voelende wezens.
Is het mogelijk om bij onze vrienden en familie te blijven als we onthecht zijn?
Natuurlijk! Onthechting is niet hetzelfde als afwijzing. Als we onthecht zijn, hebben we geen irreële verwachtingen meer van anderen, we klampen ons niet vast aan hen of denken we dat we ons ellendig zullen voelen als zij niet bij ons zijn. Onthechting is een rustige, realistische, open en aanvaardende houding. Het is niet vijandig, paranoïde of asociaal. Onthechting betekent niet dat we onze vrienden en familie afwijzen of negeren: het betekent dat we niet aan ons eigenbelang denken wanneer we met hen omgaan. Zonder gehechtheid zijn onze relaties met anderen juist harmonieus en in feite geven we meer om hen omdat we geen verwachtingen van ze hebben.
Zijn alle verlangens slecht?
Hoe zit het met het verlangen om het nirvana of de verlichting te bereiken?
Deze verwarring treedt op omdat we het Nederlandse woord "verlangen"gebruiken voor verschillende woorden in het Sanskriet of Pali. In werkelijkheid bestaan er meerdere soorten "verlangens".
Het verlangen dat problemen oplevert is het verlangen waarbij we de goede eigenschappen van iets, iemand of een idee overdrijven en ons daaraan vastklampen. Dit soort verlangen is een vorm van gehechtheid. Een voorbeeld daarvan is emotioneel afhankelijk zijn van iemand en ons aan die ander vastklampen. In werkelijkheid is die ander waarschijnlijk niet half zo fantastisch als onze gehechtheid hem voorspiegeld.
Het verlangen dat ons aanspoort ons voor te bereiden op toekomstige levens of het bereiken van het nirvana of de verlichting is echter volkomen anders. Hier zien we helder andere bestaansmogelijkheden en ontwikkelen we een realistisch streven om deze te bereiken. We hebben hier juist niet te maken met verkeerde interpretaties noch met een vastklampen aan een gewenst resultaat.
Jan Goene
Meest recente commentaren